با شکوفه دادن درخت زندگیت از آسمان باران رحمت و نعمت شروع به باریدن گرفت ، باران هنوز می بارد کافیست گاهی به آسمان بنگری ! دی ۱۳۸۵
با شکوفه دادن درخت زندگیت
از آسمان باران رحمت و نعمت
شروع به باریدن گرفت ،
باران هنوز می بارد
کافیست گاهی به آسمان بنگری !
دی ۱۳۸۵
دلیل نوشتن برای هر کس منحصربفرد است. نوشتن برای من یعنی برون ریزی درونیاتیست که گاه همچون شهدِ معطر ،شیرین و دلپذیرند و گاه چنان تلخ می شوند که باید خوراک زباله های نه شب شوند و به دست رفتگر مهربان به سفر بی بازگشت فرستاده شوند. نوشتن یعنی رویارویی «من» با «خود». تقابلی که در زمان سوار شدن «من» بر قطار تکبر پیش می آید . «من» مغرورانه آنچنان با سر و صدای گوشخراشی می تازد که مرهمی جز نوشتن برای تنهایی اش نیست . برای «من» مینویسم تا بذر مهر و آگاهی را در برهوت سیری ناپذیرش بکارم.
