داستان از آنجا شروع شد که باید کلمه ی سال را برای خود انتخاب می کردم.انتخاب خیلی سختی بود. کلمه های زیادی در ذهنم قطار می شدند و دور افتخار می زدند.اما یکی پس از دیگری هو هو کنان رد می شدند و می رفتند . باید کلمه ی جامع و کاملی را انتخاب […]
داستان از آنجا شروع شد که باید کلمه ی سال را برای خود انتخاب می کردم.انتخاب خیلی سختی بود.
کلمه های زیادی در ذهنم قطار می شدند و دور افتخار می زدند.اما یکی پس از دیگری هو هو کنان رد می شدند و می رفتند .
باید کلمه ی جامع و کاملی را انتخاب می کردم تا تمام ابعاد زندگی ،شغل ،آرزوها و اهدافم را در بر می گرفت.
شروع کردم به کنکاش و دقت در احوال و افکارم. رویارویی با خود جز سخت ترین کارهایی است که هر کس انجام می دهد ؛امان از زمانی که این رویارویی به جنگی نابرابر بین «من» و «خود» شکل بگیرد و تو آنقدر قدرتمند نباشی تا توازن را برقرار کنی.
اما سفر به افکار و ذهنیاتم به نتیجه رسید و معجزه اتفاق افتاد.
«تمایز»
مفهومی که از ابتدای سال با آن سر و کار داشتم« تمایز» بود. تصمیم برای برای تغییر در روش زندگی و گام نهادن در مسیر رسیدن به اهداف ، از ابتدای سال و با زمینه سازی از سال قبل ، شکل گرفته بود.
تصمیم برای گامهای عملی و کاربردی جهت رسیدن به آرزوهایی که مدام پشت گوش می انداختم ،آنقدر قدرتمند بود تا از من انسانی متفاوت و برجسته بسازد.
سحرخیزی و بهره از سکوت قبل از طلوع آفتاب
تغییر روش برنامه ریزی
تصویر سازی
شرکت در دوره های مربوط به علایق
تغییر روش کتابخوانی و رهایی از فقدان اعتماد به نفس
بالا رفتن عزت نفس
از جمله تغییراتی بود که من را نسبت به شکل قبلی خود کاملا متمایز می کرد.
با نگاه اجمالی به اطرافیان و انسانهای موفق برجسته بودن آنها نسبت به بقیه را کاملا درک می کنید.
برای رسیدن به این تمایز باید هدف متفاوتی را در پیش گرفت . بسیاری از شرکتها و برندهای مطرح دنیا وجه تمایز خود را با یک یا دو کلمه پیش بردند که در نهایت منجر به موفقیت و متفاوت بودن آنها شد.
مثلا وجه تمایز شرکت والت دیزنی ، کلمه ی «جادویی» بود یا کلمه ای که برند اپل را برجسته کرد «متفاوت و نو آور» بود.
مطلب بسیار مهم در خصوص تمایز این است که باید به صورت آگاهانه یا نا خودآگاه ،پیام خاصی را در ذهن مشتری یا شنونده ایجاد کند.
بنابراین مهمترین گام در جهت متمایز بودن این است که اول در ذهن خود و نسبت به صورت های قبلی خود متفاوت باشید .
پس برای رسیدن به این منظور باید آگاهانه و مدبرانه از زاویه دید متفاوت و گاهی غیر معمول به خود و اطراف بنگرید.
مثال بسیار جالب در این خصوص می تواند اشاره به سکانسی از فیلم ارزشمند« انجمن شاعران مرده » باشد که در این سکانس استاد با ایستادن روی میز ،درس تغییر زاویه دید و تاثیر آن روی زندگی و افکار دانشجوها به شکل بسیار زیبایی به تصویر می کشد.
سکانس عالی و بینظیر ازفیلم انجمن شاعران مرده
بنابراین برای موفق بودن باید متمایز باشید و برای متمایز بودن باید زاویه نگاه خود را تغییر دهید.
پس وقتی دیگران هر روز نا آگاهانه طلوع زیبای خورشید را از دست می دهند ،شما می توانید آگاهانه سحرخیز باشید.
بیشتر بخوانیم
دلیل نوشتن برای هر کس منحصربفرد است. نوشتن برای من یعنی برون ریزی درونیاتیست که گاه همچون شهدِ معطر ،شیرین و دلپذیرند و گاه چنان تلخ می شوند که باید خوراک زباله های نه شب شوند و به دست رفتگر مهربان به سفر بی بازگشت فرستاده شوند. نوشتن یعنی رویارویی «من» با «خود». تقابلی که در زمان سوار شدن «من» بر قطار تکبر پیش می آید . «من» مغرورانه آنچنان با سر و صدای گوشخراشی می تازد که مرهمی جز نوشتن برای تنهایی اش نیست . برای «من» مینویسم تا بذر مهر و آگاهی را در برهوت سیری ناپذیرش بکارم.
